maandag 28 juli 2008

Léon


Als het even kan ga ik vroeg wandelen met de honden. Zeker als het mooi weer is. Mijn oudere dorpsgenoten zijn altijd vroeger op dan ik. Vanmorgen kwam ik eerst Roland tegen, die zijn graafmachientje alweer ging stallen nadat hij de brug beneden had schoongemaakt.
George had ganzen en koeien al gevoederd. Hij is al vijftien jaar met pensioen. Iets verderop liep Léon - 85 jaar en ook al lang met pensioen - met een hooivork over de schouder. De laatste keer dat ik hem tegenkwam liep hij rond met een zeis; nu ging hij dat wat hij gezeisd had omkeren. Léon moet werken zegt hij, want wat moet hij anders en trouwens, zijn zoon kan helemaal niet omgaan met een zeis.
Léon werkt alleen niet meer met landbouwmachines, sinds hij in 1991 met zijn vest in ééntje vastraakte, er doorheen getrokken werd en er in zijn blootje weer uitkwam.
‘Alles was weg: mijn kleren, mijn ondergoed, mijn riem … alleen mijn kaplaarzen had ik nog aan,’ vertelt hij.

Dan kun je inderdaad maar beter met zeis en hooivork werken.