heldin

Dit jaar vierden we Oud en Nieuw bij Gabrielle. Gabrielle woont aan de andere kant van mijn dorp met haar man Jojo, hun vier kinderen en zo’n 3000 varkens. Als ze je te eten vraagt staat ze nauwelijks in de keuken en schotelt je toch een geweldige maaltijd voor, wat bijna jammer is omdat de borrelhapjes ook altijd zo vreselijk lekker zijn.
Gabrielle werkt mee op de boerderij, doet de administratie, zit in diverse besturen, gaat naar vergaderingen over gescheiden afval en demonstraties tegen bezuinigingen in het onderwijs, bezoekt even de gehandicapte weduwe die ze in een ander dorp kent, gaat met het ene kind naar de orthodontist en met de andere naar de oogarts, brengt een bos bloemen naar nieuwe dorpsgenoten, doet haar eigen tuin (met indrukwekkende bloemen- en groentetuin) en die van haar schoonouders ook maar want die worden zo oud, en dan is ze ook nog een graag geziene gast op feesten in de wijde omtrek, waar ze meestal als een van de laatsten vertrekt.
Ik weet niet hoe ze het voor elkaar krijgt, ik word alleen van het opschrijven van dit alles al moe. En dan is ze gewoon ook echt verschrikkelijk aardig. Een heldin kortom.
Het leek me wel goed 2009 met deze positieve noot te beginnen.

.