Nu is het hek van de dam.
Eerst is er die ingezonden brief in Le Monde Magazine van deze week, waarin een lezeres schrijft dat de vijg een bisexuele vrucht is, aangezien hij (zij?) in opengesneden vorm een sensualité en volupté féminine heeft. Zo mooi kan ik het niet zeggen, zeker niet in het Frans. De dame citeert dan ook nog Alan Bates die in de film Women in Love, uit 1970, de vijg smeuig bespreekt. Dergelijke eruditie heb ik ook niet.
Op de website waar je pausballenjam kunt bestellen (www.drogue-douce.com) staan wat vijg-gelieerde uitdrukkingen. Sécher les figues bijvoorbeeld: zijn vijgen drogen, ofwel op zijn liefje wachten, of Avoir les figues hautes: de vijgen hoog hebben zitten, dat wil zeggen: teveel pretenties hebben.
In de Nederlandse van Dale – de 11e druk uit 1984 heb ik hier - vond ik als 5e betekenis van vijg ‘vrouw. schaamdeel’. Daar gaat je sensualiteit. Toen ik in de Franse van Dale keek vond ik de uitdrukking Pour les couilles du pape. Dat had niks meer met die jam te maken, maar betekent “voor de kat zijn kut”. Ja, zo staat het in die van Dale, ik citeer slechts.
Een ding is me nu in ieder geval duidelijk: dat Adam en Eva hun kostbare delen met vijgenbladeren bedekt zouden hebben bij hun vlucht uit het Paradijs is absoluut géén toeval.
