Het dichstbijzijnde dorp met winkels en andere commercie is Trie sur Baïse (wat dus als ba-ieze dient te worden uitgesproken), zes kilometer verderop. Zo'n 2000 inwoners, vier bakkers, vier kappers en natuurlijk een apotheek (tot voor kort zelfs twee), café's, dokters, tandartsen, een concertzaaltje en best veel winkels, zelfs een echte serieuze boekenwinkel. En dan ook nog een actieve feestcommissie, die balls en disco's en kermis organiseert en dat meerdere keren per jaar. Een gekkenhuis, eigenlijk, dat Trie.
Tijdens het paasweekend had de feestcommissie ook weer van alles georganiseerd. Paaseieren zoeken voor de kinderen, een reuze-omelet voor hun ouders (met 5000 eieren), de Franse jeugdkampioenschappen eieren gooien, de locale kampioenschappen eiereten en de nationale kampioenschappen haankraaien. Ik weet niet helemaal zeker of men vanuit heel Frankrijk naar Trie komt rijden om aan die kampioenschappen deel te nemen, maar het staat er wel: 'Championnat de France de cri de coq' en 'championnat de France de lancer d'oeuf'.
Trie doet graag aan nationale kampioenschappen; elke augustus organiseert men die van de varkenskreet of cri de cochon, waar men het varken in al zijn en haar toestanden moet nakrijsen; van barensnood via voortplantingsdrift tot honger en wat een varken verder nog doet roepen. Trie heeft er zelfs de internationale pers meegehaald, dus we kunnen bijna van wereldkampioenschappen spreken.
Het weer was met Pasen zodanig dat ik niet ben ga kijken, waar ik me wel een beetje schuldig over voelde want die feestcommissie doet altijd zo z'n best, maar ja, mijn dorp ligt in de Gers, terwijl Trie in Hautes-Pyrenées ligt, dus we hebben het hier wel over een ander departement. Mijn kinderen vallen tenslotte ook onder de middelbare scholen van de Gers ook al zijn die verder weg dan Trie. Ondanks de nationale allure ligt Trie dus toch wel een beetje over de grens.
