Vandaag wordt er gestemd in Nederland. Ik heb al lang gestemd. Voor het eerst heb ik me dit jaar laten registreren als kiezer in het buitenland, eerlijk gezegd in de eerste plaats uit nieuwsgierigheid, om te weten of het moeilijk was.
We schijnen buiten 's lands grenzen met ongeveer een half miljoen stemgerechtigden te zijn, waarvan zich ongeveer 10% heeft laten registreren. Ik ben duidelijk niet de enige die wat minder band heeft met de Nederlandse politiek.
De meeste geregistreerden konden ook echt stemmen; volgens de wereldomroep kreeg 10% zijn papieren niet op tijd binnen of had te maken met andere problemen, zoals een misdruk van het stembiljet. Om, zoals de Wereldomroep doet, nu te spreken van "de lijdensweg van Nederlandse kiezers in het buitenland" vind ik wat overdreven. Ik heb niet geleden. Heb me hooguit een beetje geërgerd aan sommige Nederlanders-in-het-buitenland van LinkedIn die bleven zeuren over het rode potlood, het feit dat het niet via internet kon of dat er op de voorgedrukte oranje (!) envelop "Pays-Bas" stond en niet "the Netherlands".
Ik wil echter niet zo'n Hollandse zuur- noch zeurpruim worden, dus genoeg erover.
