Dansen

David Corry et son orchestre!

Afgelopen weekend vond in mijn dorp voor het eerst sinds jaren een bal musette plaats. De feestcommissie doet niet aan dergelijke bals, maar de burgemeester wilde er graag een organiseren en stelde een samenwerkingsverband voor. Ik was vόόr, alleen al omdat ik nog nooit een bal musette had meegemaakt. En zo dol op een bal disco ben ik nou ook weer niet.

Monsieur le maire zorgde voor de band en de feestcommissie voor de inkopen en het verspreiden van de affiches. Al gauw waren er meer dan 200 inschrijvingen en was ook onze jonge voorzitter – vurig aanhanger van bals disco - niet meer zo sceptisch.

Het bal zou om half 10 ’s avonds beginnen en om half negen stonden de eersten gasten voor de deur. Om negen uur had zich een flinke rij gevormd, omdat iedereen eerst moest betalen (8 euro) en naar zijn plaats moest worden gebracht (dat schijnt zo te horen bij een bal musette) en dat ging allemaal niet zo snel. Als feestcommissie hebben we daar nu eenmaal niet zoveel ervaring mee. Om stipt half 10 begon het orchestre te spelen en meteen was de dansvloer vol.

 De gemiddelde leeftijd van de bezoekers lag rond de 60 jaar, meerdere dansers waren al in de 80 en ze zwierden allemaal rond alsof ze 20 waren. Een prachtig gezicht, en ik had er spijt van dat ik vroeger niet op dansles wilde. Daardoor kan ik dus geen tango, wals of quickstep en kon ik alleen toekijken. Gelukkig had ik bardienst.

Het was rustig aan de bar

Terwijl bij de discofestijnen het bier per meter wordt verkocht, was het daar aan de bar nu opvallend rustig. Alleen de flesjes water verkochten goed. De meeste gasten namen nauwelijks pauze, behalve toen het orchestre rond middernacht zelf even stopte en er zoetigheid werd geserveerd.  Het feest ging door tot half drie ’s nachts. Volgend weekend zullen onze feestgangers elkaar weer treffen op een ander bal musette.

Misschien moet ik eens kijken waar ik in de buurt op dansles kan.