Nog niet zo lang geleden noemde ik tussen neus en lippen door dat Trie sur Baïse ook een boekhandel had. Ik kocht er regelmatig wat, en ook als het besteld moest worden en bestellen via internet eigenlijk sneller ging, dan bestelden we toch via de winkel. Onze boekhandelaar, een jeune retraité die jaren in de chemische industrie had gewerkt en nu zijn echte passie wilde uitleven, had meer trouwe klanten. Maar niet genoeg: de boekhandel is vanwege gebrek aan klandizie inmiddels gesloten.
Het was een gezellig zaakje onder de arcade. De boekhandelaar had bijna alles wat in zijn zaak stond gelezen (daar had hij dan ook alle tijd voor) en gaf niet alleen graag zijn mening, maar ook advies. Een boekhandelaar zoals een boekhandelaar behoort te zijn. Ik wist dat hij ging sluiten, maar schrok toch toen de winkel opeens leeg was.
Het gekke is, we hebben talloze boeken besproken, we hebben samen koffie gedronken, maar ik weet niet eens hoe hij heette, onze boekhandelaar.
