zaterdag 11 september 2010

de stralende toekomst

Onlangs was ik in Montpellier. Kort daarvoor had ik gelezen over een reeks standbeelden die Georges Frêche, voorzitter van de agglomeratie Montpellier en een vrij controversieel persoon, daar had laten neerzetten.
Het gaat om vijf "grote mannen van de 20e eeuw", die begin volgend jaar door nog vijf mannen (m/v; Golda Meïr zit daar ook bij) gevolgd zullen worden.
Het kreeg nogal wat aandacht in de Franse pers, want het gaat om Georges Frêche, ze kostten bijna twee ton per stuk en één van die grote vijf is Lenin. (De overigen zijn Jaurès, Churchill, de Gaulle en Roosevelt.)
Lenin is, aldus Frêche, "l'homme qui a changé la face du monde au XXe siècle."
Bij de volgende vijf zit ook Mao, en daarna, heeft Frêche vorige week aangekondigd, wil hij ook nog een beeld van Stalin bestellen. Maar zover is het nog niet.

Lenin in zonnig Montpellier, dat wilde ik wel eens zien. In Rusland zie je 'm tenslotte steeds minder, en ook minder zonnig. En aangezien ik er als veredeld chauffeur was met teveel vrije tijd, kon dat makkelijk. Ze staan niet in het hart van Montpellier, de grote mannen, maar in de nieuwe wijk Odysseum, waar behalve het beginpunt van de nieuwe tramlijn veel grote winkels, grote flats, grote bioscopen en grote cafés zijn, dus dat paste leuk. De beelden zelf waren echter niet heel groot en bovendien bleken ze wel neergezet, maar nog niet onthuld. Of misschien wel onthuld, maar toen weer ingepakt.

Het hele grotemannenplein is namelijk nog  niet af, je kon er alleen door een hekwerk naar kijken. Wie er verder waar stond onder het plastic weet ik niet, maar Lenin herkende ik meteen. De avondzon scheen door het plastic heen en zo zag ik zijn opgeheven arm, die ons zelfs onder plastic en tenmidden van verderfelijke kapitalistische nieuwbouw nog altijd de weg naar de stralende toekomst probeert te wijzen.