Een oud-collega van mij is nar. Dat was hij nog niet toen we collega waren, althans niet fulltime, maar inmiddels reist hij al zo'n 20 jaar met zijn narrenschip over de wereldzeeën. Toen hij in 1989 dat narrenschip kocht en haar de Azart doopte, zei hij dat er ooit een tram door Amsterdam zou rijden met als eindpunt Azartplein. Ha ha, zeiden wij. Nu rijdt tramlijn 10 door Amsterdam met als eindpunt het Azartplein. Het heeft me geleerd dat je niet te snel haha moet zeggen als iets je onmogelijk lijkt. Als ik in Amsterdam ben neem ik graag lijn 10, als een soort eerbetoon aan de droom van een nar.
We gingen dus naar de Azart - narrenschip, zottenschuyt,
ship of fools,
nef des fous (zie ook
hier) - die momenteel in dat Port Saint Louis ligt.
Ik was al lang niet op de Azart geweest en had August, nar en inmiddels ook kapitein, al evenlang niet gezien. Maar sommige dingen en mensen en de sfeer die erbij hoort blijven gelukkig vertrouwd, hoeveel er verder misschien ook verandert.
Een rondvarend narrenschip als één van de vaste punten in het leven; het lijkt misschien met elkaar in tegenspraak, maar het kan.
